سه اصل مهم در قانون نام به شرح زیر وجود دارد:
مهمترین تصمیم گیری شما در زمینه تثبیت یک نام تجاری، نامگذاری کالا و یا خدمات شما خواهد بود، زیرا که در دراز مدت، مارک تجاری چیزی جز یک نام نیست. بهتر است عواملی را که موجب موفقیت یک نشان تجاری در کوتاه مدت می شوند، با آنهایی که در طولانی مدت ضامن موفقیت هستند، اشتباه نگیریم. در کوتاه مدت، یک نام تجاری نیازمند یک فکر کاملا نو و بی همتاست تا ادامه بقا دهد و در یک طبقه بندی کالا، بایستی پیشگام شود و سوم این که نامی را در اذهان عموم تثبیت کند. اما در طولانی مدت، آن مفهوم و یا فکر منحصر به فرد و بی همتا ناپدید می شود؛ تنها چیزی که باقی می ماند، تفاوت نام تجاری شما با نام تجاری رقیبان است.
زیراکس، نخستین تکثیر کننده اوراق ساده بود. این فکر بی همتا، نام تجاری معتبر و نیرومند آن را در اذهان تثبیت کرد. اما امروزه، تمامی ماشینهای تکثیر کننده، چون زیراکس عمل می کنند. تفاوت در عمل محصول نیست، بلکه در نام محصول است.
در چشم انداز جهانی، این بزرگ ترین مبحث اجتماعات تجاری است. کمپانیها به دو دسته تقسیم می شوند: آنهایی که باور دارند که بنیاد موفقیت تجاری در ادامه توسعه محصولات و خدمات برتر است، و آنهایی که تثبیت نام تجاری را باور دارند.
معمولا دسته اول، گروه دوم را تحت الشعاع قرار می دهند:
نام تجاری اهمیتی ندارد.چگونگی عمل محصول اهمیت دارد.
و برای اثبات نظر خود، به سرعت نظریه جبهه مخالف خود را رد کرده، آن را مزخرف و بی سرو ته می خوانند: اگر محصول شما خوب نیست، حتی با داشتن نام تجاری معتبر نیز، محکوم به فنا خواهید بود.
به نظر شما این نظریه درست است؟
شما این نوع نظریه را در سراسر آسیا مشاهده می کنید. ضمینه های انبوه خط تولیدی که نام تجاری را نابود می سازند.( زمانی که دامنه فعالیت خود را توسعه می دهید، از قدرت نام تجاری می کاهید و هر زمان که قانون اختصار تبعیت می کنید، به قدرت نام تجاری خود می افزایید).
نام تجاری چیزی نیست که تنها در جلسه های بازاریابی به آن بیندیشید. آنها، اصل و عصاره یک شرکت اند. بقای یک شرکت بر اساس تثبیت نام تجاری در ذهن مصرف کننده استوار است و همچنین، بقای یک کشور.
آسیای شرقی مساله بانکی، مالی و اعتباری و یا مساله سیاسی ندارد؛ مساله آسیای شرقی در تثبیت نام تجاری است.